Strona postępowania podatkowego, która uzna taką pomoc za niezbędną może skorzystać z niej na wiele sposobów:
Decydując się na ostatni z wariantów strona udzielająca pełnomocnictwa winna być przekonana że Doradca będzie postępować zgodnie z przepisami prawa, ze złożonym ślubowaniem i z zasadami etyki zawodowej. Jego podstawowym zadaniem, wynikającym z faktu łączącego go z podatnikiem (płatnikiem, inkasentem) stosunku zlecenia, jest podejmowanie wszelkich niezbędnych działań w celu ochrony klienta i dbałości o jego interesy, przy czym działania te muszą być podejmowane w granicach obowiązującego prawa.
Wszelkie fakty i informacje, z którymi doradca zapoznał się w związku z udzielonym mu pełnomocnictwem i wykonywaniem zawodu doradca podatkowy, Doradca jest obowiązany zachować w tajemnicy, jak również wszelkie informacje jakie uzyskał w wyniku udzielonego mu pełnomocnictwa. Jest to obowiązek wynikający bezpośrednio z ustawy o doradztwie podatkowym. Doradca podatkowy stając się pełnomocnikiem bierze na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego, przy czym odpowiedzialność ta kształtuje się na zasadach odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (art. 471 k.c.). Odpowiedzialność pełnomocnika w postępowaniu podatkowym ma zazwyczaj wymiar finansowy ze względu na majątkowy charakter spraw przez niego prowadzonych. Dlatego też ciąży na nim obowiązek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, doradztwa podatkowego (art. 44 ust. 1 u.d.p.). Naruszenie tego obowiązku powoduje konsekwencje w postaci skreślenia z listy doradców podatkowych.